Toen ik een tijdje geleden op de open dag was van de opleiding psychologie aan de Universiteit van Tilburg vertelde een van de vele sprekers dat het enorm hielp als je psychologie studeerde als je nieuwsgierig bent naar mensen. Nou ben ik dat. En niet een klein beetje. Dit was dus mijn laatste steuntje in de rug om eindelijk eens te beginnen met mijn opleiding Psychologie aan de Open Universiteit.
Ondertussen ben ik een paar weken verder. Nou, het valt niet mee. Als iemand me had verteld dat ook mijn hersenen meer kraken en blijkbaar roestig zijn geworden de laatste tijd, dan had ik ze niet geloofd. Mijn hersenen? Nah, die onderhoud ik toch goed? Misschien, maar studeren valt me toch een stuk zwaarder dan ik had verwacht. Mijn god wat is er toch veel te onthouden en begrijpen. Ook over hersenen en hun werking. Ik voel me af en toe een ontdekkingsreiziger met die nieuwe woorden; voorheen had ik in ieder geval nooit gehoord van een corpus callosum of een medulla oblongata. Dat gesmijt met Latijnse namen komt wel heel serieus over. Al heb ik tot nu toe geen gelegenheid gekregen om ze schijnbaar achteloos tussen neus en lippen te vermelden. Wel jammer, want ik had nog zo geoefend op een goede uitspraak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten