Visuele illusies

De laatste keer smeet ik even met wat termen over de hersenen. Dat vond ik wel stoer staan. Maar als ik eerlijk ben, en dat ben ik af en toe, dan vind ik die dure woorden niet het meest interessante aan de hersenen. Het is leuk om ermee op te scheppen, maar daar stopt het dan ook. Vooral als je iemand tegenkomt die nog meer van dat soort woorden kent dan jij: dan kom je echt stom over.

Wat ik wel erg interessant aan de hersenen vind, is hoe die je compleet voor de gek kunnen houden. Het meest zichtbare bewijs hiervan is en blijft de visuele illusies. Zo vreemd is dat: ik zie, ik zie wat helemaal niet zo is. En toch zegt mijn geest me dat het wel zo is. Hoe betrouwbaar is datgene wat je ziet?

Veel van die illusies zijn ondertussen bekend. Maar toch ga ik er een paar hier laten zien. De illusie die hier naast staat, vind ik erg fascinerend: het beeld staat compleet stil en toch beweegt het. Het beweegt zelfs zo erg dat ik er niet te lang naar kan kijken zonder misselijk te worden. Hoe vreemd is dat. Vooral als die groter wordt uitgevoerd. Als je zo gevoelig bent als ik, vergeet niet een zak voordat je deze link, waar je de illusie in het groot kan zien, opent.

Wat ik verder ook erg intrigerend vind zijn al die illusies die afhankelijk van hoe je ernaar kijkt, twee verschillende dingen laat zien. Zo vraag ik me af wat jij hier in ziet:


Konijn of eend?

En wat zie je hierin? Ik heb me laten vertellen dat je afhankelijk van je leeftijd een jonge vrouw of een oude heks ziet.En als je alleen vlekken in onderstaand plaatje ziet, dan ben je gelukkig. Want zodra je weet wat er te zien is, zie je het ook. Als je het niet ziet, eerst kijken voordat je naar beneden spiekt.



Ik moet bekennen dat toen ik dit plaatje voor het eerst zag, ik er niks in kon ontdekken. Mijn man zag het meteen: een hond. Als het je niet lukt om het te zien helpt het soms om je ogen een beetje dicht te knijpen en door de wimpers te kijken.

Maar de allerallerleukste optische illusie vind ik Ames room. Een echte kamer waar, afhankelijk je staat, je eruit ziet als een dwerg of een reus. Deze optische illusie wordt zo nu en dan gebruikt bij het maken van films. Zie hier twee maal hetzelfde meisje in Ames room.



Een leuke site met nog veel meer optische illusies is hier te vinden.

Psychologie

Toen ik een tijdje geleden op de open dag was van de opleiding psychologie aan de Universiteit van Tilburg vertelde een van de vele sprekers dat het enorm hielp als je psychologie studeerde als je nieuwsgierig bent naar mensen. Nou ben ik dat. En niet een klein beetje. Dit was dus mijn laatste steuntje in de rug om eindelijk eens te beginnen met mijn opleiding Psychologie aan de Open Universiteit.

Ondertussen ben ik een paar weken verder. Nou, het valt niet mee. Als iemand me had verteld dat ook mijn hersenen meer kraken en blijkbaar roestig zijn geworden de laatste tijd, dan had ik ze niet geloofd. Mijn hersenen? Nah, die onderhoud ik toch goed? Misschien, maar studeren valt me toch een stuk zwaarder dan ik had verwacht. Mijn god wat is er toch veel te onthouden en begrijpen. Ook over hersenen en hun werking. Ik voel me af en toe een ontdekkingsreiziger met die nieuwe woorden; voorheen had ik in ieder geval nooit gehoord van een corpus callosum of een medulla oblongata. Dat gesmijt met Latijnse namen komt wel heel serieus over. Al heb ik tot nu toe geen gelegenheid gekregen om ze schijnbaar achteloos tussen neus en lippen te vermelden. Wel jammer, want ik had nog zo geoefend op een goede uitspraak.